{jcomments on}Znajomość setek ćwiczeń i atrakcyjność form prowadzenia zajęć nie zastąpią braku podstaw wiedzy o treningu jako procesie i jego zasadach (A. Pac-Pomarnacki, „Sport Wyczynowy” 1-3, 2008). Materiał uzyskano od Piotra Wiśnika. Pierwszą część artykułu znajdziesz tutaj, a drugą w tym miejscu. 

Fizjologiczne aspekty wysiłku fizycznego dzieci i młodzieży

Według A. Jaskólskiego (2005) aby zrozumieć zdolności dzieci i młodzieży do wykonywania wysiłku fizycznego trzeba najpierw poznać ich właściwości fizjologiczne, które zmieniają się z wiekiem.

Najwcześniej rozwija się system nerwowy – najintensywniej w wieku przedszkolnym, a w późniejszym okresie bardziej intensywnie.

Najpóźniej dokonują się zmiany wukładzie płciowym. Szczególnie dynamicznie przebiegają one w okresie dojrzewania.

  Tabela 1. 

Mielinizacja włókien nerwowych

Mielinizacja włókien nerwowych układu nerwowego poprawia równowagę, zwinność, koordynację i siłę mięśni.

Mielinizacja włókien nerwowych kory mózgowej przebiega najszybciej w okresie dzieciństwa, ale kończy się dopiero po zakończeniu dojrzewania płciowego. Tak więc polepszenie równowagi, zwinności oraz koordynacji może poprawiać się aż do momentu zakończenia tego procesu.  

Stymulacja siły

Rozwój siły można stymulować już od 7 roku życia, za pomocą gier i zabaw ruchowych o charakterze siłowym z wykorzystaniem ciężaru własnego ciała lub oporu współćwiczącego (Kraemer W.J., Fleck S.J. „Strengh training for young athletes” 2004 – Rowland T.W. „Children’s Excercises Psychology”).

W okresie rozwojowym zwiększa się maksymalny pobór tlenu, a między dziewczętami i chłopcami występuje coraz większe jego zróżnicowanie.

Spoczynkowa częstość skurczów serca (HR) zmniejsza się w okresie dzieciństwa i dojrzewania. W wieku 5 lat wynosi ok. 85 uderzeń na minutę, a wieku 15 lat zmniejsza się do 62 uderzeń na minutę.

Wysiłki fizyczne u dzieci, w przeciwieństwie do dorosłych, wywołują niższe ciśnienie tętnicze oraz zwiększoną częstość skurczów serca. 

Wykresy 1. 

Wykresy 2. 

Wykresy 3. 

Wykresy 4.

Wiele badań pokazuje, że przepływ krwi przez aktywne podczas pracy mięśnie może być u dzieci większy niż u dorosłych ze względu na niższe opory obwodowe.  

Adaptacja układu krążenia dzieci do wysiłku submaksymalnego

Dzieci cechuje korzystna adaptacja układu krążenia do wysiłku submaksymalnego. W celu pełnego pokrycia zapotrzebowania na tlen podczas wysiłków submaksymalnych obserwuje się zwiększoną różnicę tętniczo-żylną zawartości tlenu we krwi, jako przejaw dalszej kompensacji zmniejszonej objętości wyrzutowej.

Sprawność adaptacji układu krążenia do wysiłku jako możliwość szybkiego osiągania 50% maksymalnego poboru tlenu, od rozpoczęcia wysiłku.  

Dzieci mogą uzyskać tę wartość po mniej więcej 30 sekundach pracy.

Dorośli dopiero po ok. 2 minutach!  

Część czwartą znajdziesz tutaj.