Miarą sukcesu w komunikacji trenera jest to, czy zawodnicy potrafią zrozumieć, zapamiętać przekaz i najważniejsze, czy potrafią wykorzystać go w praktyce. Jak więc komunikować się skutecznie?

Pamiętajmy, że „wypowiedziane nie znaczy zrozumiane…”.

Po pierwsze: język

Należy zadbać o to, aby mówić poprawnie, jak najprościej. Najlepsi mówcy używają prostych słów, krótkich zdań i mówią to, co mają na myśli w możliwie zwięzły sposób. Im bardziej ubarwiamy przekaz błyskotliwymi frazami lub długimi zdaniami, tym łatwiej utracić sens przekazu.

Po drugie: porządek wypowiedzi

Najpierw informuj zawodników, o czym będziesz mówić, poruszaj się od ogółu do szczegółu, stosuj wypunktowania (np. po pierwsze…, po drugie…, pierwszy krok to…., drugi krok to… itp.), na koniec podsumuj to, co najważniejsze (np. 3 najważniejsze zadania, o których mówiłem to…).

Po trzecie: upewnienie się, że przekaz został zrozumiany

Tutaj należy zadawać zawodnikom pytania, czy przekaz został zrozumiany, czy jest jasny. W tym zakresie stosuj pytania otwarte, np. „Jak rozumiecie to zadanie”?, „W jaki sposób należy je wykonać”?, „Powtórz proszę, Janku, jak to rozumiesz”, zawsze w pytaniach otwartych zaczynaj od: „Jakie…”, „W jaki sposób…”, „Co…”, „Kto…” itp.

Pytania zamknięte zwykle zaczynają się od słowa „Czy…” i to np. „Czy rozumiecie to co powiedziałem?”, i zwykle nie dają zawodnikom innej możliwości jak przytaknięcie, nawet kiedy nie do końca rozumieją, co zostało powiedziane.

Po czwarte: aktywne słuchanie

Słuchanie to bardzo często niedoceniana i postrzegana jako mniej istotna, bierna strona komunikacji. Tymczasem słuchanie ze zrozumieniem to bardzo ważna kompetencja, „abecadło” skutecznej komunikacji. Trener, który potrafi słuchać, szybko uczy się języka słuchaczy, wyłapuje istotne fragmenty ich wypowiedzi, potrafi adekwatnie odnieść się do tego, co zostało powiedziane.

Aktywne słuchanie pomaga utrzymać stały kontakt z zawodnikami, pozwala budować pełną zaufania i przyjazną atmosferę w grupie, pozwala dostrzegać i reagować na potrzeby zawodników.

Po piąte: unikanie błędów

Może to być:

• używanie niezrozumiałych słów, mówienie slangiem, skrótami;
• wyśmiewanie zawodników czy pokazywanie ich zachowania w negatywnym świetle;
• dygresje odciągające od głównego wątku;
• pośpiech.

Powyżej mamy kilka zasad skutecznej komunikacji werbalnej. Niemniej istotna jest komunikacja niewerbalna. Dużo więcej na ten temat przeczytasz w artykule „Komunikacja w pracy trenera”, którego autorami są Violetta Rutkowska i Tomasz Włoczewski. Artykuł został opublikowany w nr 1/2023 (52) Asystenta Trenera.

Tu zamówisz to wydanie: https://sklep.asystent-trenera.pl/pl/p/Asystent-Trenera-nr-22023-53/721

Możesz też zakupić to wydanie w wersji elektronicznej: https://sklep.asystent-trenera.pl/pl/p/Asystent-Trenera-nr-22023-53-wydanie-elektroniczne/738

Lub tylko ten artykuł: https://sklep.asystent-trenera.pl/pl/p/Komunikacja-w-pracy-trenera/732