Poniższy materiał został przygotowany w oparciu o doświadczenia sztabu szkoleniowego V-ligowego beniaminka, drużyny Piast Kobylnica.

Dużą wagę przywiązujemy w treningu na rozwój jednostki. Indywidualny progres zwiększa szanse na sukces sportowy. Zdajemy sobie doskonale sprawę z tego, jak duże znaczenie ma trening indywidualny, jednak specyfika piłki nożnej i jej zespołowość nie zawsze dają się pogodzić. Z racji tego, że pracujemy na poziomie amatorskim, często czynniki zewnętrzne, niezależne od nas determinują działania. Robimy jednak, co możemy i myśląc w naszej pracy o indywidualizacji treningu, mamy na uwadze 3 przestrzenie:

TRENING BRAMKARSKI

Jednostka treningowa odbywa się raz w tygodniu i jest realizowana podczas zajęć drużyny, realizującej swoje zadania. Główne akcenty, na które kładziony jest nacisk podczas treningu, to:

• Podbudowa motoryczna,
• Sprawność fizyczna ukierunkowana i specjalna,
• Doskonalenie umiejętności technicznych,
• Szybkość rozumiana jako szybkość działania, analizy i podejmowania decyzji w różnych sytuacjach boiskowych,
• Trening oparty na dialogu tak, aby zawodnik czuł się elementem procesu, by bardziej rozumiał sens podejmowanych działań i widział korzyści doraźne i te w dalszej perspektywie,
• Budowanie dobrych relacji w mikrogrupie.

Bramkarze, będąc częścią zespołu, pomimo tak innej funkcji i możliwości, jakie pełnią podczas gry, mają za zadanie być kompatybilni z modelem gry i zadaniami na dany mecz.

TRENING UZUPEŁNIAJĄCY

Mając na uwadze trening uzupełniający, myślimy tutaj o wyizolowanej jednostce treningowej 1 × 1 bądź maksymalnie 1 × 3 – 4 zawodników. Jest to czas przede wszystkim dla tych piłkarzy z naszej drużyny, którzy często z powodu zmiennego trybu pracy nie mogą trenować we wszystkie dni tygodnia po południu. Wynika to też z zasad dotyczących doboru do 18 meczowej. Zawodnik brany jest pod uwagę do kadry meczowej, jeżeli uzupełni indywidualnie trening, który z racji obowiązków zawodowych go omija. Jeśli chodzi o specyfikę treningu dodatkowego, to brane są pod uwagę 3 aspekty:

• przede wszystkim trening pozycyjny, gdzie pracujemy przede wszystkim nad doskonaleniem zachowań czy elementów technicznych potrzebnych do wykonania zadań na danej pozycji wynikających z modelu gry;
• druga opcja to trening techniki, w przypadku którego doskonalimy podstawowe umiejętności techniczne;
• trzecia kwestia dotyczy zawodników wracających po kontuzji – pomoc w jak najszybszym dojściu do pełnej sprawności i dyspozycji.

INDYWIDUALIZACJA PODCZAS TRENINGU ZESPOŁOWEGO

Pragnąc jak najlepiej wykorzystać czas oraz maksymalnie przygotować drużynę do gry, staramy się większość jednostek treningowych prowadzić dla całego zespołu bądź dzielić go na formacje. Zdarza się, ze w trakcie zajęć indywidualizujemy zadania, pozycjonując zawodników na swoich nominalnych pozycjach, tak aby mieli możliwość jak najczęściej powtórzyć swoje zadanie wynikające z potrzeb treningu. Czujemy, że w tej przestrzeni – myśląc o indywidualizacji treningu – mamy największe rezerwy. Stawiamy sobie jako jeden z celów roboczych na ten sezon, aby dopracować jakość tego rodzaju treningu po to, aby dołożyć małą, kolejną cegiełkę do naszego warsztatu.

Powyższy fragment pochodzi z artykułu „Piast Kobylnica – beniaminek z klasą. Część 1. O drużynie seniorów”. Artykuł znajdziecie w nr 4/2021 (45) czasopisma „Asystent Trenera”.

W tej, pierwszej części autorzy skupili się na gronie ludzi bezpośrednio związanych z funkcjonowaniem seniorskiej drużyny, ich działaniach, wizji pracy, co jest dla nich ważne, jak pracują razem jako zespół. Poruszone zostały następujące kwestie:

• Sztab szkoleniowy o sobie
• Filozofia pracy
• Model gry
• Indywidualizacja treningu
• Analiza wideo
• Rola fizjoterapeuty

Tutaj można zamówić czasopismo „Asystent Trenera”