Prowadziłem jeden z lepszych treningów w sezonie. Przynajmniej tak mi się wydawało w trakcie. Wszystko było perfekcyjnie zaplanowane, zawodnicy wykonywali polecenia, przekazałem zawodnikom dużą ilość informacji techniczno-taktycznych, nie mieli oni również żadnych problemów z wykonaniem…

 

Trening dobiegł końca. Zadowolony ze swojej pracy, z dużą chęcią na dodatkowe podbudowanie swojego ego pozytywnymi komentarzami zawodników zaprosiłem ich do spotkania w grupie, żeby podsumować trening. Zacząłem od pytania – czy podobał wam się trening? Twierdzące odpowiedzi, punkt zaliczony. Przeszedłem dalej – czego się dziś nauczyliście? Zawodnicy popatrzyli się niepewnie po sobie, odpowiedzieli milczeniem. Parafrazowałem pytanie – co z dzisiejszego treningu zapamiętaliście? Cisza, później kilka komentarzy zupełnie niezwiązanych z zawartością treningu, nad którą według mnie pracowałem.

 

Dało mi to do myślenia. Często prowadzimy, według nas trenerów, udany, „fajny” trening, ale niekoniecznie oznacza to, że nasi zawodnicy nauczyli się czegoś nowego albo znacząco ulepszyli swoje umiejętności. Prowadzenie treningu a nauczanie zawodników to dwie różne kwestie, mimo że często idą w parze.

 

 

Jedną ze strategii, która może sprawić, że rozwój naszych zawodników przyspieszy, jest podporządkowanie treningu pod mniejszą grupę lub jednego zawodnika. Reszta dalej trenuje, dalej się uczy, ale nasza uwaga nie jest rozproszona. My, jako trenerzy, skupiamy się na konkretnym zawodniku (może być też mała grupa), któremu pomagamy się rozwijać. Jedną ze strategii, którą możemy użyć w celu indywidualizacji treningu pod konkretnych zawodników, są zasady gier (polecenia), których używamy. Poniżej znajdują się przykłady dla kilku założeń treningowych – ruchu bez piłki i podań/dryblingu.

 

Więcej na ten temat przeczytacie w artykule „Indywidualizacja treningu drużynowego – praktyczne pomysły” opublikowanego w nr 3/2017 (22) czasopisma „Asystent Trenera”. W artykule m.in.:

  • Karty zadań indywidualnych.
  • Wyzwania indywidualne.
  • Podział boiska na strefy i przestrzenie.
  • Pozycje i formacje jako narzędzie do rozwoju.

 

Tutaj można zamówić czasopismo „Asystent Trenera”