{jcomments on}Współczesny futbol jest dużo szybszy w stosunku do tego sprzed kilku lat. Aby jednak Twoja drużyna była w stanie szybko operować piłką jej poszczególni zawodnicy muszą posiadać dobre umiejętności techniczne. Nie zaniedbuj zatem tego elementu w treningu! Poniżej znajdziesz przykładowe ćwiczenia z takiego treningu w klubie Juventus Turyn. Materiały wykorzystane w tym artykule pochodzą z www.worldclasscoaching.com.

Ćwiczenia techniczne w parach

Podczas tych ćwiczeń 3 bramkarze odbywali typowy trening bramkarski ze swoim trenerem na drugiej połowie boiska. Pozostałych 18 graczy z pola dobrało się w pary i ćwiczyło w polu karnym. Zawodnicy wykonywali każde ćwiczenie przez 2 minuty, przy czym trener co minutę gwizdkiem dawał znać do zmiany ćwiczącego. Po wykonaniu ćwiczenia przez obu zawodników wykonywali oni mini rozciąganie trwające 30 sekund.  

Opis ćwiczeń:

• Pierwszy zawodnik prowadził piłkę, robił zwody i próbował zmylić, zgubić swojego partnera na małej powierzchni. Partner starał się być „cieniem" prowadzącego piłkę, ale nie odbierał mu jej, tylko usiłował być jak najbliżej niego.
• Posiadający piłkę gracz starał się zastawiać ją ciałem i ochraniać przed partnerem, poruszając się na małej powierzchni i prowadząc piłkę raz lewą raz prawą stopą w zależności od tego, z której strony atakował partner (czyli dalsza stopą od atakującego).

Rysunek 1.  

Progresja ćwiczeń

Po przerwie na rozciąganie zawodnicy wykonywali podania i swobodnie przemieszczali się w różnych kierunkach. Nadal 1 piłka przypadała na 2 graczy, ale nie ćwiczyli już oni tylko ze swoimi parterami z poprzedniego ćwiczenia.  

Opis ćwiczeń:

• Zawodnik z piłką prowadził ją do momentu, aż któryś z zawodników bez piłki zawołał, że jest gotowy do otrzymania podania. Po wykonaniu podania obaj szybko zmieniali miejsce i szukali nowej pozycji na boisku.
• Po wykonaniu podania zawodnik do którego była zagrywana piłka oddawał ją na jeden kontakt z powrotem do tego zawodnika od którego ją otrzymał i natychmiast odwracał się i zgłaszał gotowość do otrzymania następnego podania od innego gracza.

Rysunek 2.

Kolejna zmiana ćwiczeń

Następne ćwiczenie było podobne do poprzedniego z tą różnicą, że prowadzący piłkę powoli zbliżał się do gracza bez piłki, po czym zagrywał mu piłkę na „odklepanie" i przyspieszał do odegranej piłki. W dalszej części 1 piłka przypada już na 3 graczy.  Zawodnik z piłką teraz pracował drużynowo. Wraz z partnerem musiał ograć podaniem „z klepki" trzeciego zawodnika. Po wykonaniu tego zagrania role się odwracały i ten, który był obrońcą teraz zagrywał piłkę.

Rysunek 3.  

Następna modyfikacja

Kolejne ćwiczenie odbywało się już na całej szerokości boiska. Było ono ostatnie w tej serii i bardzo podobne do poprzednich, z tą różnicą, że ostatnie zagranie było na 35 - 45 metrów. Celem było długie zagranie piłki do trzeciego kolegi z drużyny po uprzedniej wymianie 2 krótkich podań przez dwóch zawodników. (Odległość trzeciego podania może zostać skrócona w zależności od poziomu, jaki prezentują zawodnicy) 

Rysunek 4.

Ćwiczenie na posiadanie piłki

W polu oznaczonym na rysunku nr 5 zawodnicy grali 6 na 6 na utrzymanie piłki. Dookoła placu gry ustawionych było 6 zawodników neutralnych. Po otrzymaniu piłki zawodnik neutralny musiał zagrać z pierwszej piłki do zawodnika neutralnego ustawionego naprzeciwko po drugiej stronie placu gry. Po wykonaniu takiego zagrania, drużyna znajdująca się przy piłce zdobywała punkt. Po jakimś czasie zespół neutralny zmieniał się miejscami z jedną z drużyn ze środka. 

Rysunek 5.  

Na co trener zwracał uwagę?

Aby wykonać prawidłowo to ćwiczenie zawodnicy muszą prezentować bardzo wysoki poziom techniki podań, panowania nad piłką, szybkości w obronie i koncentracji. Ćwiczenie to kończyło się grą na 1 kontakt 6 na 6 na 6.

Gra z wykorzystaniem podania krzyżowego 

Gra odbywała się na połowie boiska z wyłączeniem dwóch neutralnych korytarzy po bokach, a brało w niej udział 10 na 10 zawodników. Po zagraniu krzyżowego podania (crossa) jeden zawodnik atakujący mógł wbiec w neutralny korytarz do zagrania. Nie mógł być on atakowany przez obrońcę, gdy już znajdował się w neutralnej strefie. Ustawienie taktyczne obu drużyn to 4-3-2. Nacisk w tej grze był kładziony na jakość zagrań krzyżowych do stref neutralnych, jak również późniejsze dośrodkowanie z danej strefy. 

Rysunek 6.

Trening zakończył się 3 okrążeniami rozbiegania i rozciąganiem.