Popularnym niewspierajacym zjawiskiem w relacji trenera z zawodnikami jest etykietowanie; wydawanie wyroków, ze ten to jest „talent” i będzie piłkarzem, a z tamtego nic nie będzie, bo to jest „ortopeda”.

Proponuję, aby takie i inne ograniczające perspektywę oceny zastąpić obserwacjami: „wykorzystujesz dużo sytuacji podbramkowych” lub „zmiana kierunku biegu zajmuje ci dużo czasu”.

Takie podejście skieruje uwagę zawodników na elementy nauczania oraz da im informacje zwrotne na temat ich obecnych umiejętności. Dodatkowo spowoduje, że dziecko poczuje się dostrzeżone bez względu na poziom, który aktualnie prezentuje.

Bezwarunkowa akceptacja, w przeciwieństwie do faworyzowania i koncentrowania się tylko na uzdolnionych zawodnikach, pozwoli dzieciom rosnąć w poczuciu bycia ważnym dla trenera i drużyny.

Powyższy fragment pochodzi z artykułu „Najpierw człowiek potem piłkarz”, w którym jego autor – Artur Koluch – zastanawia się co w praktyce trenerskiej oznacza to hasło… Artykuł został opublikowany w nr 2/2021 (43) czasopisma „Asystent Trenera”.

Tutaj można zamówić czasopismo „Asystent Trenera”