{jcomments on}Praca trenerów najmłodszych grup wiekowych to trudne zajęcie. Są oni bowiem kreatorami kluczowych decyzji dotyczących ich podopiecznych. Stanowią przykład do naśladowania. Zawodnicy widzą w nich swoich przywódców. Działacze klubowi i rodzice zawodników oczekują od trenerów dokonywania dobrych wyborów. Pierwszą część tego artykułu znajdziesz tutaj.

 

 

Poniżej kolejna część wskazówek mogących pomóc trenerowi stać się lepszym fachowcem dla siebie – i dla młodych ludzi, z którymi współdziała

 

: 7.) Nie chowaj głowy w piasek. Uświadom sobie konflikty osobowości w swojej drużynie i pracuj nad ich rozwiązywaniem

 

Wielu trenerów młodzieży nie chce wiedzieć, czy istnieją konflikty w ich młodym zespole. Jeszcze gorzej, jeśli wiedzą, że istnieją problemy, a nie wiedzą jak sobie poradzić skutecznie z tą sytuacją. Możesz wyrobić sobie zdanie na temat danej sytuacji słuchając i obserwując co się dzieje. Ty, jako lider zespołu, możesz wywołać poczucie koleżeństwa, wspólnoty i wspierać pojmowanie szacunku do siebie nawzajem na boisku i poza nim. To bardzo ważne!  

 

8.) Na bieżąco kontroluj „ego” swoich zawodników

 

Nie każdy trener zauważa, że jest to problem w sporcie młodzieżowym. Młodzi ludzie widzą „profesjonalistów” opowiadających bzdury i ogólnie działających w sposób, którego większość rodziców nie akceptuje. Nawet wielki Zidane w umysłach niektórych ludzi może również dać zły przykład, jak w finale Mistrzostw Świata z 2006 r. (Zidane był, co najmniej we własnym mniemaniu, obrońcą honoru własnej rodziny, gdy był zaangażowany w kontrowersyjny incydent uderzenia głową gracza przeciwnej drużyny – Materazziego, ewidentnie poniżej krytyki). Podczas, gdy wszyscy chcą, aby nasze dzieci miały zdrowe poczucie własnej wartości, jego nadmiar nie jest wcale pożądaną sytuacją. Jako trener masz możliwość i jesteś odpowiedzialny za obserwację, że gracze nie należą do tej grupy. Jeśli nie zajmiesz się tym, możesz zobaczyć negatywny wpływ na zawodników, twój zespół i wysiłków zmierzających do budowania dobrze zorganizowanego zespołu.

 

9.) Słuchaj swoich zawodników. Ni zakładaj, że znasz wszystkie odpowiedzi

 

My dorośli często myślimy, że znamy odpowiedzi na wszystkie pytania, bo mamy „doświadczenie życiowe”. Te życiowe doświadczenia mogą prowadzić do mądrości. Ale może to również prowadzić do skostniałego myślenia, nie zmieniającego się przez lata. To z pewnością odnosi się do treningu. Trenerzy piłki nożnej, którzy mówią „to jest sposób jak za moich lat” lub myślą, że jeśli grali na wysokim poziomie to wiedzą wszystko, co powinni wiedzieć, to mogą wyrządzić szkodę swoim zawodnikom. Rzeczy, które zostały zrobione „w twoich czasach” może nie były najlepszym sposobem. Dlaczego chcemy powtarzać błędy popełnione przez własnych rodziców? Słuchanie ma sens. Wysłuchanie jest umiejętnością. Rozwijaj tę umiejętność – zwłaszcza gdy odnosi się ona do Twoich graczy. Kolejna rzecz na ten temat: Jak wspomniano wcześniej, znajdź trochę czasu, aby dowiedzieć się, co dany zawodnik najbardziej kocha w futbolu. Zdarza się, ze trener będzie z młodą osobą przez cały sezon i nigdy nie ma potrzeby, aby dowiedzieć się, co tak naprawdę zawodnik uwielbia w tym sporcie. Dowiedz się. Następnie na tym należy bazować chcąc pomóc jeszcze bardziej swojemu podopiecznemu.

 

10.) Model prawdziwego przywództwa. Jeżeli rozmawiasz na temat przywództwa, ale nie wykorzystujesz tego, Twoi zawodnicy nie mogą się do tego dostosować

 

O przywództwie łatwo jest rozmawiać – i pisać o tym – ale o wiele trudniej jest to pokazać. Jako trener młodzieży masz wspaniałą okazję na pokazanie pozytywnego modelu przywództwa. Jak można rozmawiać z zawodnikami, sposób ich instruowania, ujęcia sytuacji w których gracze popełniają błędy oraz w jaki sposób można się komunikować z nimi poprzez codzienne niezwykle ważne przykłady swojego stylu przywództwa. Pokazujesz na swoim własnym, rzeczywistym zachowaniu przykład na to, co twoim zdaniem jest „prawidłową” drogą dla dorosłych w pozycji autorytetu do tego jak oni mają się zachowywać. Zawsze powinieneś kontrolować własną sferę mentalną, co sprawia, że można zadać sobie pytanie: „czy jutro będę się źle czuł po tym, co mam powiedzieć, czy zrobić dziś?”. Wszyscy popełniamy błędy i jeśli Ty popełnisz jakiś, musisz być wystarczająco silny, aby potwierdzić, aby przyznać rację, ze się pomyliłeś i później przeprosić za to. Ta umiejętność będzie ogromnym przykładem dla Twoich wychowanków.

 

11.) Bądź konsekwentny w dyscyplinie i oczekiwaniach, tak samo w stosunku do swoich „gwiazd” jak i tych, którzy mniej grają

 

Zwykle młodzi ludzie dość szybko rozpoznają, kiedy trener mówi jedną rzecz, a następnie robi coś innego. Podczas, gdy powinieneś dążyć do poznania wszystkich swoich zawodników jako indywidualności i wiedzieć co ich motywuje i móc odpowiednio reagować, powinieneś określić oczekiwania wobec zespołu – i trzymać się ich. Załóżmy, że „nasza gwiazda” regularnie nie pojawia się na treningach, albo nie przykłada się do ćwiczeń lub poniża kolegów z drużyny (lub tak się zachowuje w stosunku do przeciwników czy sędziów). Ignorujesz to zachowanie bo „potrzebujesz” tego zawodnika aby „wygrywać”? Gracze powinni znać Twoje zasady, wytyczne i oczekiwania i stosować je, bo inaczej spotkają ich konsekwencje niezależnie od tego kto złamał te reguły.  

 

12.) Złota zasada: Monitoruj, jak gracze traktują się wzajemnie

 

Dla niektórych trenerów pojęcie to jest zupełnie nieistotne. A powinno to być ważne dla Ciebie. Jeśli masz pewnych graczy, którzy poniżają innych w Twoim młodym zespole to jest sytuacja „toksyczna” i rozprzestrzenia się. Nie uspokajaj się myśląc, że to nie ma znaczenia. To ma znaczenie. Świat jest ciągle pełen dzieciaków, które są miłe dla trenera lub niektórych dorosłych, a są nieznośni dla kolegów z drużyny i inni ich nie lubią. Jeśli widzisz wszelkiego rodzaju niewłaściwe zachowania podejmuj zdecydowane kroki. Porozmawiaj z podżegaczem lub podżegaczami na osobności i jasno im powiedz, że nie będziesz tolerował takiego zachowania w Twoim zespole i kropka.

 

Ostatnią część tego artykułu znajdziesz tutaj.