Wykorzystując zalety i przewagę ustawienia w systemie 1–3–6–1, głównym założeniem prowadzenia rywalizacji sportowej w fazie atakowania jest prowadzenie gry atakiem pozycyjnym w aspekcie budowania gry. Uważamy, że to najtrudniejszy i najbardziej złożony element taktyki piłki nożnej. Wymaga od zawodników wysokich umiejętności technicznych i klarownego rozumowania gry.

Dokonaliśmy podziału budowania gry w systemie 1–3–6–1 ze względu na strefy i sektory boiska.

Ze względu na strefy wyróżniamy budowanie gry:

• w strefie niskiej i średniej na własnej połowie boiska. W tym przypadku celem jest w sposób kontrolowany przy presji zespołu współzawodniczącego wprowadzenie piłki do kolejnej strefy pola gry.
• w strefie średniej i wysokiej na połowie przeciwnika. W tym przypadku celem jest stworzenie realnej szansy strzeleckiej do osiągnięcia zamierzonego rezultatu – zdobycia bramki.

Ze względu na sektory boiska, wyróżniamy budowanie gry:

• w sektorze środkowym, wykorzystując przewagę liczebną w ustawieniu środkowych pomocników. Warto zwrócić uwagę, że to najbardziej zagęszczona przestrzeń na boisku, jednak stanowi najkrótszą drogę do bramki przeciwnika.
•  w sektorach bocznych, korzystając z możliwie największej wolnej przestrzeni do prowadzenia gry w fazie atakowania przy umiejętnym wsparciu i aktywności zawodników.

Złożoność fazy budowania gry jest bezwzględnie uzależniona od zasad funkcjonowania w systemie gry, nie zaś kurczliwie opiera się na schematach. W fazie budowania gry w ataku pozycyjny zwracamy szczególną uwagę na sposób ustawiania zawodników względem miejsca, w którym znajduje się partner, piłka i przeciwnik, zajmując odpowiednie miejsca na boisku.

Dynamika prowadzenia rywalizacji sportowej nie pozwala nam na bierne umiejscowienie się zawodników, a wręcz wymaga odpowiedniej ruchliwości, tempa gry i czucia prowadzenia akcji piłkarskich.

O jakości budowania gry i prowadzenia ataku pozycyjnego, niewątpliwie decydującym aspektem oprócz indywidualnych umiejętności zawodników jest szybkość i jakość podejmowanych decyzji w bardzo krótkim czasie przy ogromnej presji przeciwnika. W tym aspekcie musimy pamiętać o sferze mentalnej, radzeniu sobie z emocjonalną stroną zespołu, ponieważ bardzo często następuje odpowiednie ustawienie w odpowiednim czasie i miejscu, natomiast brakuje odwagi i pewności siebie, aby wykorzystać stworzone możliwości prowadzenia akcji.

Powyższy fragment pochodzi z artykułu „Wokół systemu 1–3–6–1” opublikowanego w nr 5/2020 (40) czasopisma „Asystent Trenera”.

W artykule trenerzy Łukasz Wojtala i Krzysztof Szczepanik:

• wyjaśniają motywację do wprowadzenia tego innowacyjnego systemu gry,
• wskazują pozycje na boisku w systemie 1–3–6–1,
• wykazują zalety omawianego systemu gry,
• podaje wskazówki treningowe,
• omawiają budowanie gry (w strefie niskiej) w tym systemie,
•  prezentują wybrane środki treningowe.

W II części artykułu, opublikowanej w kolejnym wydaniu AT nr 6/2020 (41), autorzy przybliżają pomysł na fazę budowania gry w strefie średniej (wraz z proponowanymi środkami treningowymi) i w strefie wysokiej.

Tutaj można zamówić czasopismo „Asystent Trenera”