Poniższy tekst powstał na podstawie szkolenia prowadzonego przez Soccer Services, której właścicielami są: Carles Romagosa – Dyrektor Techniczny Akademii Paris Saint Germain oraz David Hernandez – Dyrektor Metodologii Paris Saint Germain. Analizie został poddany zawodnik występujący na pozycji środkowego, ofensywnego pomocnika.

W opinii autorów zaproponowane poniżej treści taktyczne mogą dotyczyć zarówno jednej, jak i drugiej pozycji w tym wypadku – czyli „8” i „10”. Przedstawiane treści nie są jedynymi, jakie mogą występować na tej pozycji, lecz są one skorelowane z przyjętym stylem gry przez drużynę. Z racji filozofii gry oraz doświadczeń zdobywanych między innymi w FC Barcelona, Soccer Services preferuje styl gry charakterystyczny właśnie dla tego klubu opierający się na dużej wymianie podań, odpowiedniej organizacji oraz reorganizacji przestrzeni, która pozwala na zdobywanie przestrzeni strefa po strefie.

Środkowy pomocnik – zadania w obronie

Oczekiwane zachowania:

1. Utrzymywanie równowagi w obronie.
2. Identyfikowanie zawodnika do krycia.
3. Ochrona przestrzeni.
4. Obrona przeciwko zawodnikowi posiadającemu piłkę.
5. Przygotowywanie kontrataku.
6. Przewidywanie wydarzeń.

Poniżej opisane zostaną 3 przykładowe oczekiwane zachowania środkowego pomocnika w grze obronnej.

1. Utrzymywanie równowagi w obronie

Dotyczy zarówno utrzymywania równowagi w pionie, jak i poziomie.

Głównym zadaniem środkowych pomocników jest uniemożliwienie podania za ich plecy, czyli w strefę pomiędzy obrońcami a pomocnikami swojej drużyny. Zawodnicy rozmieszczeni są w swoich sektorach, które zabezpieczają, dając równowagę w bronieniu oraz możliwość kierowania gry w pożądane sektory, niezależnie od tego, jak piłka przemieszcza się wszerz. Środkowi pomocnicy dążą również do skierowania gry w boczne sektory, ponieważ tam zespół dąży do odbioru (przeciwnik, poprzez linię boczną, ma jeden kierunek gry mniej). W pionie wyżej znajduje się ten pomocnik, po którego stronie znajduje się piłka, jego partner z linii pomocy asekuruje go, będąc ustawionym niżej i gotowym do zmiany ról z asekuracji do ataku na piłkę.

2. Identyfikowanie zawodnika do krycia

Priorytetem dla zawodników na tej pozycji jest zabezpieczenie przestrzeni za sobą, następnie dopiero atak na piłkę – wyjście do odbioru. Istotne, by wyjście do piłki było wykonane na maksymalnej szybkości oraz odbywało się w linii podania do zawodnika, za którego odpowiedzialny jest pomocnik w swojej strefie.

Sygnałami do odbioru piłki (indywidualne) są:

• złe ustawienie ciała,
• złe podanie,
• złe przyjęcie.

3. Ochrona przestrzeni

Tutaj analizowane były dwie sytuacje:

• uniemożliwienie podania do zawodników ustawionych za środkowymi pomocnikami,
• powrót w kierunku własnej bramki w przypadku podania mijającego środkowych pomocników.

Jak w przypadku kolejności zabezpieczenia pierwszą przestrzenią jest przestrzeń za plecami pomocników, a także ocena sytuacji liczebnej w danej akcji – w przypadku przewagi liczebnej w danym sektorze atak na piłkę zawodnika najbliżej ustawionego.

Jeśli jednak dojdzie do sytuacji, w której piłka mija środkowych pomocników – ich rolą jest jak najszybszy powrót w kierunku własnej bramki w celu utrzymania równowagi, ale również by stworzyć przewagę liczebną – 2 × 1 wraz ze środkowym obrońcą wybiegającym ze strefy.

Więcej znajdziecie w artykule „Analiza taktyczna gry w obronie i ataku według metodologii Soccer Services. Część 2. Środkowy pomocnik” opublikowanym w nr 3/2016 (16) czasopisma „Asystent Trenera”.

Tutaj można zamówić czasopismo „Asystent Trenera”