Ważnym elementem techniki piłkarza jest dobry pierwszy kontakt z piłką (first touch). Dobry, to znaczy taki, po którym piłka znajduje się w dogodnej pozycji do wykonania kolejnego ruchu, np. podania czy strzału.

Zaprezentowane poniżej ćwiczenie doskonali krótki i szybkie podania na małej przestrzeni oraz uderzenie na bramkę. Można je w prosty sposób modyfikować, dzięki czemu będziemy doskonalić różnego rodzaju kombinacje zagrań. Prawidłowo wykonywane sprawi, że zawodnicy wykonają wiele podań, oddadzą sporo strzałów, czyli będą mieć mało przestojów.

Poniższy fragment gry 1 x 1 oraz 2 x 1 pochodzi z artykułu autorstwa Marka Zuba, obecnie trenera litewskiego klubu Żalgiris Wilno pt. „Istota i znaczenie środkowego napastnika we współczesnej piłce nożnej”, który ukazał się czasopiśmie „Asystent Trenera” nr 1/2013.

Autorem poniższego ćwiczenia jest Guus Hiddink. Można je przeprowadzać w grupach wiekowych U11 – U18. Pozwala pracować nad grą kombinacyjną na małej przestrzeni z wykorzystaniem dużej liczby krótkich, dokładnych podań.

Za pomocą tego ćwiczenia pracujemy nad długim podaniem, przyjęciem piłki po długim podaniu, kombinacją zagrań lub grą 1 na 1 oraz nad zakończeniem akcji celnym strzałem.

Tematem tego ćwiczenia jest zakończenie akcji strzałem w sytuacji, gdy napastnicy są w przewadze z obrońcą 2 na 1. Jednakże przestrzeń, w której ma być przeprowadzona akcja jest dosyć mocno ograniczona, co utrudni zadanie atakującym.

Jeden z naszych Czytelników, pan Mateusz Kaczor, absolwent studiów magisterskich wychowania fizycznego krakowskiej AWF oraz trener piłkarskich zespołów młodzieżowych od lat interesuje się problemem szkolenia młodych zawodników piłki nożnej. Pragnie podzielić się swoimi przemyśleniami oraz autorskimi ćwiczeniami z zakresu szkolenia młodych zawodników. Poniżej omówienie 2 form ćwiczeń wiązanej oraz kompleksowej wraz z przykładowymi ćwiczeniami kontroli nad piłką
oraz grą 1 na 1.

Przy ustawieniu z jednym napastnikiem niezbędne jest włączanie się pomocników do ataku i ich częsta wymiana pozycjami z zawodnikiem z pierwszej linii. Celem poniższego prostego schematu jest wyprowadzenie środkowego pomocnika atakującego z drugiej linii do pozycji strzałowej.

Przeczytałem ostatnio w książce „Kowal. Prawdziwa historia”, że podczas treningów prowadzonych przez Janusza Wójcika napastnicy oddawali mnóstwo strzałów na treningach. Dzięki temu piłka wpadała do bramki na meczach, gdyż napastnicy czuli się pewnie i podejmowali dobre decyzje. Warto zastosować poniższy wariant, który wszechstronnie doskonali kończenie akcji przez atakującego.{jcomments on}

W tym ćwiczeniu zawodnik z piłką musi ją ochraniać i nie dać jej sobie odebrać rywalowi. Biorąc pod uwagę fakt, iż każdy zawodnik ma inne warunki fizyczne i umiejętności gwarantuje to, że wszystkie pojedynki będą różne i będą doskonałą nauką dla poszczególnych graczy. {jcomments on}